Και κάπως έτσι άρχισαν όλα...

Είναι απόγευμα προς βραδάκι Τρίτης και από το πρωί τραγουδάω τη Πριγκιπέσσα του Μάλαμα...Και όσο πιο πολύ το τραγουδάω τόσο περισσότερο πέφτω συναισθηματικά...Και κάπου εκεί βρίσκομαι να έχω δύο επιλογές: Να ανοίξω ένα μπουκάλι από οποιοδήποτε αλκοολούχο ποτό βρεθεί μπροστά μου και να γίνω κουδούνι ή να ξεσπάσω στο γράψιμο ανοίγοντας blog.Και επιλέγω το δεύτερο.